Το Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων άνοιξε τις πύλες του
Μετά από εννέα χρόνια που παρέμενε κλειστό, το Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων, πλήρως ανακαινισμένο και φιλοξενώντας την εξαίρετη έκθεση του, άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του το Σάββατο 7 Μαΐου.
Το μουσείο «στολίζουν» 600 εκθέματα από τους αρχαιολογικούς χώρους των
Κυθήρων
και των Αντικυθήρων που χρονολογούνταιαπό τη Νεολιθική περίοδο
έως το τέλος των ρωμαϊκών χρόνων.
και των Αντικυθήρων που χρονολογούνταιαπό τη Νεολιθική περίοδο
έως το τέλος των ρωμαϊκών χρόνων.
Τα εγκαίνια πραγματοποίησε ο Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Αριστείδης Μπαλτάς παρουσία του Μητροπολίτη Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ, που τέλεσε τον αγιασμό, του Αντιπεριφερειάρχη Νήσων κ. Παναγιώτη Χατζηπέρου, της Προϊσταμένης της Εφορίας Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής Πειραιώς και Νήσων κ. Στέλλας Χρυσουλάκη και του Δημάρχου Κυθήρων κ. Ευστράτιου Χαρχαλάκη. Παρόντες στην εκδήλωση των εγκαινίων του Αρχαιολογικού Μουσείου Κυθήρων, ήταν ο Πρέσβης της Ιαπωνίας στην Ελλάδα κ. Masuo Nishibayashi και ο Πρέσβης της Ιρλανδίας στην Ελλάδα κ. Noel Kilkenny.
Η ανακαίνιση έγινε με τους κανόνες της τελευταίας τεχνολογίας, με πρόβλεψη για τα ΑμεΑ, για τα άτομα με προβλήματα όρασης, διαθέτει σύστημα πυρανίχνευσης - πυρασφάλειας, είναι φιλικό. Μόλις 100 τ.μ., αλλά με τα πολυμέσα που έχει, διπλασιάζει τους όγκους του στα μάτια του επισκέπτη, χωρίς να το «βαραίνουν» τα 600 εκθέματά του. Αρχαιότητες από τους αρχαιολογικούς χώρους των Κυθήρων και των Αντικυθήρων που χρονολογούνται από τη Νεολιθική περίοδο έως το τέλος των ρωμαϊκών χρόνων (5000 π.Χ. - 3ος αι. μ.Χ.), παρουσιάζουν τα Κύθηρα ως πύλη του Αρχιπελάγους. Αλλωστε, λόγω της γεωγραφικής του θέσης (ανάμεσα στο Ιόνιο, το Κρητικό και το Αιγαίο Πέλαγος), το νησί διαδραμάτισε ρόλο στις πολιτιστικές εξελίξεις της περιοχής.
«Το Μουσείο είναι ένας σύνθετος χώρος διπλής φιλοξενίας. Και ως χώρος διπλής φιλοξενίας είναι ανοιχτός όχι μόνο για τους κατοίκους του, αλλά και για τους επισκέπτες του νησιού, Έλληνες και ξένους από άλλους πολιτισμούς. Με αυτή την έννοια η φιλοξενία που είναι πολλαπλή, δημιουργεί το υπόβαθρο και για τουριστική ανάπτυξη. Δεν θα πρέπει όμως να βλέπουμε τα μουσεία μας και τους αρχαιολογικούς μας χώρους ως ευκαιρία να φέρνουμε τουρίστες στον τόπο μας, αλλά αντίστροφα. Ότι δηλαδή ο δικός μας τόπος, ως τόπος φιλοξενίας μπορεί να υποδεχθεί ξένους πολιτισμούς και ξένους ανθρώπους, ώστε αυτοί να μετέχουν στον δικό μας πολιτισμό. Αυτό μπορεί να είναι η βάση του πολιτισμού, που θα μας φέρει και οικονομικά οφέλη», σημείωσε στον χαιρετισμό του στην εκδήλωση που προηγήθηκε των εγκαινίων στην αίθουσα του Κυθηραϊκού Συνδέσμου, ο Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Στα Κύθηρα ο Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού παρέστη και στην εκδήλωση μνήμης για τη Ρόζα Κασιμάτη, μητέρα του Λευκάδιου Χερν, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Κυθηραϊκού Συνδέσμου την Παρασκευή 6 Μαΐου, παρουσία του Πρέσβη της Ιαπωνίας στην Ελλάδα κ. Masuo Nishibayashi και του Πρέσβη της Ιρλανδίας στην Ελλάδα κ. Noel Kilkenny. Εκεί ο κ. Μπαλτάς παρακολούθησε τις ομιλίες για τη μητέρα του Λευκάδιου Χερν, από τον Ομότιμο Καθηγητή κ. Γεώργιο Λεοντσίνη και την Ιστορικό - Φιλόλογο κ. Ελένη Χάρου.
Στα Κύθηρα ο Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού παρέστη και στην εκδήλωση μνήμης για τη Ρόζα Κασιμάτη, μητέρα του Λευκάδιου Χερν, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Κυθηραϊκού Συνδέσμου την Παρασκευή 6 Μαΐου, παρουσία του Πρέσβη της Ιαπωνίας στην Ελλάδα κ. Masuo Nishibayashi και του Πρέσβη της Ιρλανδίας στην Ελλάδα κ. Noel Kilkenny. Εκεί ο κ. Μπαλτάς παρακολούθησε τις ομιλίες για τη μητέρα του Λευκάδιου Χερν, από τον Ομότιμο Καθηγητή κ. Γεώργιο Λεοντσίνη και την Ιστορικό - Φιλόλογο κ. Ελένη Χάρου.
Στα σημαντικότερα εκθέματα συγκαταλέγονται αγγεία και λίθινα σκεύη μινωικής εποχής από την Παλαιόπολη, ανδρική εικονιστική κεφαλή ανδρός αγενείου ρωμαϊκών χρόνων, μαρμάρινη κεφαλή νεανία και ρωμαϊκό αντίγραφο έργου του 4ου αιώνα π.Χ. και βέβαια ο αρχαϊκός Λέων των Κυθήρων.
Η περίοπτη θέση πια, μέσα στο μουσείο, συγκίνησε όλη την τοπική κοινωνία. Αγαπημένο σύμβολο της περιοχής έζησε περιπέτειες, βίωσε την αρπαγή αλλά και το ταξίδι της επιστροφής, όπως μας περιγράφει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής, Πειραιώς και Νήσων, Στέλλα Χρυσουλάκη. Σήμα τάφου, ίσως αφιέρωμα σε ιερό, βρέθηκε το 1809 στην Παλαιόπολη, όμως το 1941 ο Γερμανός διοικητής Μπρουνς το μετέφερε ως λεία πολέμου στη χώρα του. Το 1952 εντοπίστηκε σε κεραμοποιείο σε περιοχή δυτικά του Βερολίνου και την ίδια χρονιά παραδόθηκε στο Μουσείο του Βερολίνου. Οταν αργότερα ξεκίνησε από τη χώρα μας ο αγώνας για την επιστροφή κλεμμένων αρχαιοτήτων, το Λιοντάρι των Κυθήρων ήταν στη λίστα των αρπαχθέντων. Τελικά το 1957 εστάλη από το Αμβούργο στην Αθήνα, όπου το παρέλαβε ο Χρ. Καρούζος στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Εκεί παρέμεινε για χρόνια παρά τα αιτήματα από τα Κύθηρα.
Το 1979-80 το γλυπτό σύμβολο εστάλη σε εκθέσεις στου εξωτερικού (Παρίσι, Νέα Υόρκη, Μόσχα κ.ά.) και το 1985 επιστρέφει με απόφαση του ΚΑΣ στο νησί. Τώρα, κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης του Αρχαιολογικού Μουσείου της περιοχής αλλά και της συντήρησης των εκθεμάτων του μουσείου (εστάλησαν όλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πειραιά), η κ. Χρυσουλάκη δεν άντεξε, όπως λέει, να το βάλει σε νέες περιπέτειες. Ετσι έμεινε στο νησί, στη συλλογή οικοσήμων της 1ης ΕΒΑ στο Κάστρο. Στη νέα έκθεση που εγκαινιάστηκε προχθές στο ΑΜΚ, έχει τη δική του θέση αλλά και τη δική του οθόνη, στην οποία προβάλλεται με μεικτή τεχνική ντοκιμαντέρ με την ιστορία του. Με αυτό τον τρόπο σταματά και όλη η παραφιλολογία που αναπτύχθηκε επί δεκαετίες γύρω από τις περιπέτειές του.
Η περίοπτη θέση πια, μέσα στο μουσείο, συγκίνησε όλη την τοπική κοινωνία. Αγαπημένο σύμβολο της περιοχής έζησε περιπέτειες, βίωσε την αρπαγή αλλά και το ταξίδι της επιστροφής, όπως μας περιγράφει η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής, Πειραιώς και Νήσων, Στέλλα Χρυσουλάκη. Σήμα τάφου, ίσως αφιέρωμα σε ιερό, βρέθηκε το 1809 στην Παλαιόπολη, όμως το 1941 ο Γερμανός διοικητής Μπρουνς το μετέφερε ως λεία πολέμου στη χώρα του. Το 1952 εντοπίστηκε σε κεραμοποιείο σε περιοχή δυτικά του Βερολίνου και την ίδια χρονιά παραδόθηκε στο Μουσείο του Βερολίνου. Οταν αργότερα ξεκίνησε από τη χώρα μας ο αγώνας για την επιστροφή κλεμμένων αρχαιοτήτων, το Λιοντάρι των Κυθήρων ήταν στη λίστα των αρπαχθέντων. Τελικά το 1957 εστάλη από το Αμβούργο στην Αθήνα, όπου το παρέλαβε ο Χρ. Καρούζος στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Εκεί παρέμεινε για χρόνια παρά τα αιτήματα από τα Κύθηρα.
Το 1979-80 το γλυπτό σύμβολο εστάλη σε εκθέσεις στου εξωτερικού (Παρίσι, Νέα Υόρκη, Μόσχα κ.ά.) και το 1985 επιστρέφει με απόφαση του ΚΑΣ στο νησί. Τώρα, κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης του Αρχαιολογικού Μουσείου της περιοχής αλλά και της συντήρησης των εκθεμάτων του μουσείου (εστάλησαν όλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πειραιά), η κ. Χρυσουλάκη δεν άντεξε, όπως λέει, να το βάλει σε νέες περιπέτειες. Ετσι έμεινε στο νησί, στη συλλογή οικοσήμων της 1ης ΕΒΑ στο Κάστρο. Στη νέα έκθεση που εγκαινιάστηκε προχθές στο ΑΜΚ, έχει τη δική του θέση αλλά και τη δική του οθόνη, στην οποία προβάλλεται με μεικτή τεχνική ντοκιμαντέρ με την ιστορία του. Με αυτό τον τρόπο σταματά και όλη η παραφιλολογία που αναπτύχθηκε επί δεκαετίες γύρω από τις περιπέτειές του.
Από τις σπουδαιότερες στιγμές του Αρχαιολογικού Μουσείου Κυθήρων είναι ότι η επισκευή του κτιρίου έγινε παράλληλα με τη μουσειολογική - μουσειογραφική μελέτη και τη συντήρηση των αντικειμένων. Εργο μικρής κλίμακας αλλά εξαιρετικά σημαντικό για την παραιτημένη περιφέρεια. «Πρέπει να αντιληφθούμε πια ότι δεν γίνονται εύκολα τα φαραωνικά έργα και να επιστρέψουμε στο μέτρο αναβαθμίζοντας ό,τι έχουμε. Οπως ένα τοπικό μουσείο που θέλουμε να συμβάλει στην τουριστική ανάπτυξη, στις συνέργειες, να γίνει μέρος της καθημερινότητας του τόπου του». Επόμενος στόχος στα Κύθηρα είναι να διαμορφωθεί και ο περιβάλλων χώρος του μουσείου. Η έφορος βρίσκεται σε επαφή με τους μελισσοκόμους του νησιού προκειμένου να δημιουργηθεί ένα υποδειγματικός κήπος με τα βότανα που τρυγούν οι μέλισσες. Αλλωστε το μέλι όπως και το λάδι είναι από τα βασικά αγροτικά προϊόντα του τόπου.
Στο μουσείο, έμφαση δόθηκε και στα εκπαιδευτικά προγράμματα. Για τους μικρούς επισκέπτες και τις οικογένειές τους διατίθενται μουσειοσκευές και εκπαιδευτικός σάκος, που μετατρέπουν την περιήγηση σε ένα συναρπαστικό και μορφωτικό ταξίδι.
Ο επισκέπτης του νησιού εκτός από τον περίπατο στα καταπληκτικά τοπία πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβει στο πρόγραμμά του μια βόλτα στο μουσείο, όπου μέσα από τις τρεις ενότητες: «Τόπος», «Ιερά» και «Αποχαιρετισμός» σχηματίζει μια ολοκληρωμένη εικόνα για την περιοχή. Προς το παρόν, η είσοδος είναι ελεύθερη.
Στο μουσείο, έμφαση δόθηκε και στα εκπαιδευτικά προγράμματα. Για τους μικρούς επισκέπτες και τις οικογένειές τους διατίθενται μουσειοσκευές και εκπαιδευτικός σάκος, που μετατρέπουν την περιήγηση σε ένα συναρπαστικό και μορφωτικό ταξίδι.
Ο επισκέπτης του νησιού εκτός από τον περίπατο στα καταπληκτικά τοπία πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβει στο πρόγραμμά του μια βόλτα στο μουσείο, όπου μέσα από τις τρεις ενότητες: «Τόπος», «Ιερά» και «Αποχαιρετισμός» σχηματίζει μια ολοκληρωμένη εικόνα για την περιοχή. Προς το παρόν, η είσοδος είναι ελεύθερη.
